„Dzika droga”: 8 najlepszych piosenek z filmu

Muzyka może być jak pokarm. Zrozumiała to bohaterka filmu „Dzika droga”. Przedstawiamy więc najlepsze piosenki z soundtracku do filmu.

Chwilę później samochód wypełniła magia elektrycznej gitary (Steviego Raya) Vaughna. Muzyka wydała mi się jak pokarm, jak jedzenie, jak wszystkie te rzeczy, o które kiedyś nie dbałam, a których teraz tak mi brakowało, że doprowadzało mnie do szaleństwa. Patrzyłam na migające za oknami drzewa, zasłuchana w piosenkę „Love Struck Baby”.

Powyższe słowa padają w książce Cheryl Strayed „Dzika droga. Jak odnalazłam siebie”, na podstawie której powstał film „Dzika droga” z nominowanymi za te rolę do Oscara Reese Witherspoon i Laurą Dern. Na potrzeby kina, dzieło na scenariusz przerobił popularny brytyjski pisarz i scenarzysta, Nick Hronby („Wierność w stereo”, „Futbolowa gorączka”, „Długa droga w dół”). Witherspoon jeszcze przed premierą powieści zainteresowała się historią Cheryl, kobiety, która ruszyła w samotną wyprawę szlakiem Pacific Crest Trail z pustyni Mojave w Kalifornii przez Oregon do stanu Waszyngton. Szlak ma długość ponad 4 tysięcy kilometrów. Cheryl zdecydowała się na tak ekstremalne wyzwanie, po tym, jak nagle zmarła jej matka, a ona wpadła w nałóg, zaczęła sypiać z przypadkowymi mężczyznami i doprowadziła do rozpadu swoje małżeństwo.

Na soundtracku do filmu „Dzika droga” zabrakło „Love Struck Baby”. Nie ma tam też żadnej innej piosenki Steviego Raya Vaughna. Na płycie znajdziemy jednak inne, znakomite utwory, które pięknie dopełniają obraz, który wyreżyserował Jean-Marc Vallée i historię, którą Cheryl spisała w swej książce. Książce, której dwa egzemplarze wylosujemy dla was w konkursie.

Simon & Garfunkel – „El Cóndor Pasa”

Piosenka powstała na podstawie andyjskiej folkowej melodii, którą Paul Simon poznał koncertując w Paryżu z pochodzącym z Ameryki Południowej zespołem Los Incas. Tak przynajmniej myślał. Okazało się jednak, że został wprowadzony w błąd. Gdy bowiem nagrał z Artem Garfunkelem piosenkę ze swoimi słowami, z pozwem o bezprawne wykorzystanie pojawił się peruwiański twórca Daniel Robles. W efekcie on został uznany za autora melodii, otrzymał też należyte tantiemy.

Pomimo tych problemów, delikatna, zwiewna piosenka, okraszona dźwiękami fletni Pana z 1970 roku, stała się jednym z największych przebojów duetu, docierając na 1. miejsca w Australii, Holandii, Hiszpanii czy ówczesnego RFN.

W 2004 roku władze Peru uznały kompozycję Daniela Roblesa za część dziedzictwa narodowego.

W filmie „Dzika droga” utwór stanowi pewną klamrę, łącząca przeszłość bohaterki, jej wspomnienia z teraźniejszością, z rozpoczęciem nowego rozdziału w życiu.

Portishead – „Glory Box”

„Glory Box” wydaje się nieco odstawać od klimatu reszty raczej rockowo-folkowego soundtracku, ale ma swoje uzasadnienie. Numer Portishead pojawia się w chwili, gdy Cheryl rozmyśla o swej kobiecości. Śpiewane przez Beth Gibbons słowa „give me a reason to love you, give me a reason to be a woman” nabierają wówczas dodatkowej mocy.

Utwór bristolskiej formacji opowiada o kobiecie sfrustrowanej miłością, gotowej zakończyć związek. To apel do mężczyzn, by traktowali kobiety na równi ze sobą, z szacunkiem, szczególnie w łóżku. Niestety, niektórzy opacznie zrozumieli słowa, mianowicie jakoby chodziło o to, by mężczyźni przejmowali kontrolę w związkach.

W swym nagraniu Brytyjczycy wykorzystali sample „Ike’s Rap II” Isaaca Hayesa.

Piosenka, która rozpoczęła karierę tria, pozostaje najbardziej rozpoznawalną w dorobku Portishead i często pojawia się w rozmaitych produkcjach telewizyjnych i kinowych.

The Shangri-Las – „I Can Never Go Home Anymore”

„I Can Never Go Home Anymore” to zapewne jedna z mniej znanych piosenek na ścieżce muzycznej do filmu „Dzika droga”, ale na pewno jedna z bardziej przejmujących. Zaskakująco smutna, poważna, jak na utwór popowego girlsbandu z lat 60.

Numer opowiada o nastolatce, która grozi, że ucieknie z domu. Inna dziewczyna, odradza jej to, ponieważ sama uciekła i teraz tego żałuje. Uciekła, ponieważ matka nie pozwalała jej spotykać się z pewnym chłopcem. Okazało się jednak, że szybko o nim zapomniała, a tęskniła bardzo za mamą. Nie może jednak wrócić do domu, bo matka umarła, rozpaczając po córce, która uciekła.

Historia z piosenki różni się od tej, którą przeżyła Cheryl, łączy je jednak wątek silnej więzi matki z córką.

Pochodzący z 1965 roku utwór dotarł do top 10 listy przebojów w Stanach Zjednoczonych.

The Hollies – „The Air That I Breathe”

Softrockowa ballada to wielki przebój The Hollies z 1972 roku.

– Kiedy ludzie słyszą tę piosenkę, myślą, że pewnie napisałem ją dla najpiękniejszej kobiety na świecie – opowiada Albert Hammond, który jest współautorem z Mikiem Hazlewoodem. – Tymczasem „The Air That I Breathe” powstało dla dość brzydkiej osoby. Brzydkiej na zewnątrz, fizycznie. Nie była to śliczna dziewczyna, ale wewnątrz była wspaniałą osobą. Była ciepła i serdeczna.

Hammond w 1976 roku nagrał hiszpańską wersję, „Necesito poder respirar”.

W podobnym rytmie utrzymany jest numer „Creep” Radiohead.

Free – „Be My Friend”

Zespół Free kojarzony jest przede wszystkim z hitem „All Right Now”. Rockowa formacja z Paulem Rodgersem na wokalu miała jednak kilka innych, co najmniej równie znakomitych piosenek. Jedną z nich jest bluesowa ballada „Be My Friend”. Podobno gitarzysta Paul Kossoff chciał na płycie „Highway” zawrzeć poważniejsze, mniej frywolne niż „All Right Now” piosenki, stąd właśnie kompozycja taka jak „Be My Friend”.

Evan O’Toole – „Red River Valley”

Imię i nazwisko Evan O’Toole żadnemu znawcy muzyki nic nie powie, i nie ma się co dziwić. Chłopiec jest aktorem i w filmie „Dzika droga” zagrał 5-letniego Kyle’a, którego Cheryl spotkała w lesie pod koniec wędrówki. Malec zaśpiewał dla niej właśnie „Red River Valley”.

– Zanuciłam „Red River Valley”, choć pamiętałam tylko pierwsze wersy – czytamy w książce „Dzika droga. Jak odnalazłam siebie”. – Przypomniała mi się mała buzia i rączki Kyle’a oraz dźwięk jego nieskazitelnego głosu. Zastanawiałam się, czy kiedykolwiek zostanę mamą i w jakim „okropnym położeniu” znajdowała się mama Kyle’a, gdzie był jego ojciec i gdzie podziewał się mój.

„Red River Valley” to folkowa, kowbojska piosenek, znana też jako „Cowboy Love Song”, „Bright Sherman Valley”, „Bright Laurel Valley”, „In the Bright Mohawk Valley” i „Bright Little Valley”.

Poniżej przedstawiamy wersję, którą nagrał Woody Guthrie.

Leonard Cohen – „Suzanne”

Utwór opowiada o Montrealu, a Suzanne to prawdziwa kobieta, która mieszkała przy porcie i była partnerką rzeźbiarza Armanda Vaillancourta. – Wszystko, co śpiewam wydarzyło się naprawdę – opowiadał Kanadyjczyk o numerze, który napisał w 1966 roku. – Była żoną faceta, którego znałem. Jej gościnność była nieskazitelna.

Co ciekawe, piosenkę jako pierwsza, w 1966 roku. nagrała Judy Collins. Cohen napisał bowiem „Suzanne” jako wiersz i opublikował wcześniej tego roku. Sam nagrał swoją wersję rok później.

First Aid Kit – „Walk Unafraid”

„Walk Unafraid” to jedyne premierowe nagranie w zestawie. Na potrzeby soundtracku piosenkę zrealizował zespół First Aid Kit. Oczywiście, nie jest to kompozycja szwedzkiej grupy, lecz cover numeru R.E.M. Siostry Klara i Johanna Söderberg przygotowały folkową, minimalistyczną interpretację, idealnie wpasowującą się w klimat filmu „Dzika droga” i towarzyszącego mu soundtracku. Do artystek z propozycją nagrania nowej wersji zgłosiła się czuwająca nad muzyką do obrazu Susan Jacobs. – Nasi rodzicie słuchali mnóstwo R.E.M. – opowiadała Klara. – „Losing My Religion” było jedną z pierwszych piosnek zespołu, jakie usłyszałyśmy, ale „Walk Unafraid”, z tekstem „I’ll trip, fall, pick myself up and walk unafraid”, wydawał się dopełniać historię Cheryl.

Oryginalny utwór pochodzi z płyty „UP” R.E.M. z 1998 roku.

Książka Cheryl Strayed „Dzika droga. Jak odnalazłam siebie” ukazała się nakładem wydawnictwa Znak.