„Stranger Things” to bezapelacyjnie jeden z największych hitów ostatnich miesięcy – nominacje do Złotych Globów, nagrody Emmy, a przede wszystkim miłość widzów.
To serial, który budzi skrywane niekoniecznie głęboko sentymenty, wywołuje falę nostalgii i w równym stopniu intryguje, co przenosi w swojski, doskonale znany telewizyjny świat. Ojców sukcesu „Stranger Things” jest wielu. Bo i dzieciaki fantastyczne (Gaten Matarazzo), i scenariusz genialny, ale nade wszystko liczy się klimat, który w dużej mierzy tworzy perfekcyjnie dobrana muzyka. Oczywiście pokłony należą się Kyle’owi Dixonowi i Michaelowi Steinowi za ścieżkę dźwiękową, ale wybrane do cyklu hity z lat 80. też dają radę, a że właśnie ukazał się soundtrack z piosenkami z obydwu sezonów to… przeżyjmy to jeszcze raz.
11. The Romantics – „Talking in Your Sleep”
Kwintesencja brzmienia lat 80. Niezbyt ostre, acz wyraziste gitary, „sucha” perkusja, przyjemny wokal i zgrabna melodia z chwytliwym refrenem. Największy, a w zasadzie jedyny przebój pochodzącej z Detroit formacji The Romantics.
10. Duran Duran – „Girls On Film”
Może nie jest to szczytowe osiągnięcie Duran Duran (zobacz „12 najlepszych piosenek Duran Duran”), ale jeszcze z czasów gdy tworzyli naprawdę fantastyczne piosenki więc trafiają do zestawienia „11 najlepszych piosenek z serialu „Stranger Things””. Dźwięk, który słyszymy na początku piosenki (młodzież może go nie znać) to migawka aparatu fotograficznego. „Girls On Film” kojarzone jest z rozbudowanego i dość śmiałego teledysku, który powstał jeszcze w czasach gdy nie istniało MTV a klipy w zasadzie nie gościły w telewizji.
9. Corey Hart – „Sunglasses at Night”
Pomysł na piosenkę powstał podobno gdy Corey Hart pracował w studio. Urządzenia klimatyzacyjne były tak umieszczone, że dmuchały w twarze producentów w związku z czym ci zakładali ciemne okulary by chronić oczy. Właśnie pod ich wpływem Corey Hart zaczął układać tekst od słów „I wear my sunglasses at night”.
Klasyczna nowofalowa piosenką doczekała się kilku przeróbek. W 2009 swoją wersję przygotował Skepta.
8. New Order – „Elegia”
Utwór napisany dla Iana Curtisa, wokalisty Joy Division czyli zespołu, z którego powstało New Order. Piękna, smutna, wzruszająca kompozycja, w której mieszają się syntetyczne i gitarowe dźwięki. Pełna wersja utworu trwa 17 minut. Kawałek wykorzystany został nie tylko w „Stranger Things”, lecz także w nominowanej do Oscara krótkometrażówce „More”, komediodramacie „Dziewczyna w różowej sukience” czy zwiastunie „Nocy żywych trupów”.
7. Peter Gabriel – „Heroes”
Genialna kompozycja Davida Bowiego i Briana Eno przerabiana była wielokrotnie. Twórcy serialu „Stranger Things” wybrali jednak wersję stosunkowo współczesną bo Petera Gabriela z 2010 roku. Artysta wydał wówczas album z przeróbkami „Scratch My Back”, na którym właśnie pojawiła się kompozycja „Heroes”.
6. Joy Division – „Atmosphere”
A skoro już o Joy Division mowa, „Atmosphere” ze swym zapętlonym rytmem, grobowym głosem Iana Curtisa, melancholijnym klimatem i pobłyskującymi dźwiękami tamburyna, niezmiennie przyprawia o dreszcze.
Kompozycja oryginalnie ukazała się na małym krążku tylko we Francji pod tytułem „Licht und Blindheit” (światło i ślepota). Po śmierci Curtisa wydano już normalny, 12-calowy singel z „She’s Lost Control” na stronie B.
![Joy Division - Atmosphere [OFFICIAL MUSIC VIDEO]](https://i.ytimg.com/vi/1EdUjlawLJM/0.jpg)
5. The Bangles – „Hazy Shade of Winter”
„A Hazy Shade of Winter” to piosenka duetu Simon & Garfunkel z 1966 roku. W 1987 roku grupa The Bangles została poproszona o nagranie piosenki na potrzeby filmu „Mniej niż zero”. Kapela wybrała właśnie „A Hazy Shade of Winter”, którą prezentowała na koncertach przynajmniej od 1983 roku. Wersja The Bangles jest nieco bardziej hardrockowa muzycznie, ale nieco mniej hardrockowa literacko. Pod wpływem nacisków wytwórni The Bangles zrezygnowały bowiem z wersu „drinking my vodka and lime”.
Piosenka trafiła na 2. pozycję Billboardu radząc sobie tym samym znacznie lepiej niż oryginał.
4. Scorpions – „Rock You Like A Hurricane”
Prawdziwa klasyka hard rocka. – Uważam, że to doskonały rockowy hymn, który opowiada o pewności siebie i seksualności – zapewniał w jednym z wywiadów gitarzysta, Rudolf Schenker. Trzeba muzykowi przyznać rację. Żaden miłośnik tradycyjnego gitarowego grania, nie wzgardzi „Rock You Like A Hurricane”.
3. Fad Gadget – „Back To Nature”
Nieżyjący już Fad Gadget to prekursor muzyki industrialnej i nowofalowej. „Back To Nature” to jego pierwszy singel wydany jeszcze w 1979 roku. Wciągająca kompozycja przypomina powstające w tym samym czasie utwory Bauhausu czy Joy Division.
Fad Gadget był pierwszym artystą, który podpisał kontrakt z wytwórnią Mute. Dzięki sukcesowi singla „Back To Nature” wytwórnia mogła wydawać kolejne płyty.
Jego debiutancki album został wydany w Mute Records z numerem Stumm 3, a debiut Depeche Mode z numerem Stumm 5.
Artysta zmarł w 2002 roku na zawał serca.
2. Bon Jovi – „Runaway”
Jeden z najbardziej syntezatorowych rockowych utworów w historii. Zaczyna się od klawiszowego motywu, którego nie powstydziłyby się popowe gwiazdy lat 80. Na szczęście szybko wchodzi gitarowo-perkusyjne walnięcie. Klasyka Bon Jovi i cały czas jeden z najfajniejszych kawałków do śpiewania. „Runaway” zapewniło muzykom popularność, ale głównie w rodzinnym New Jersey, na wielką sławę musieli czekać do premiery „Slippery When Wet”. Niektórzy w redakcji uważali, że ta piosenka powinna znaleźć się na czele listy „11 najlepszych piosenek z serialu „Stranger Things””, ale…
1. Devo – „Whip It”
„Whip It” to największy przebój postpunkowych geniuszy z Ohio. Utwór uznawany jest za klasykę nowofalowego i synthpopowego grania. Charakterystyczny riff powstał z inspiracji „Oh, Pretty Woman” Roya Orbisona.
Nonsensowny tekst piosenki mówi o rozwiazywaniu problemów poprzez tytułowe „wybatożenie”. Zdaniem wokalisty kapeli Marka Mothersbaugha piosenka osiągnęła tak wielki sukces, gdyż ludzie uważali że odnosi się do masturbacji i sadomasochizmu.
Idąc tym tropem kapela zrealizowała klip, w którym na ranchu z pomocą bata pewna urocza kobieta pozbawiana jest ubrania. Pomysł na klip pochodzi z artykułu z magazynu The Dude z 1962 roku. Autor opisywał w nim byłego kaskadera, który wraz ze swoją żoną, byłą striptizerką przeprowadził się na ranczo. W ramach rozrywki mężczyzna ściągał z kobiety ubranie z pomocą bicza nie czyniąc jej przy tym krzywdy. Klip kosztował zawrotną sumę 15 tysięcy dolarów.
