Najlepsze, bo polskie: Król, Bass Astral & Igo, Nosowska, Przybysz, Wrońska, Pezet, Karaś, Rogucki i inni

Przez urlop i inne zawirowania cykl nam się trochę rozmontował, więc postanowiliśmy po prostu podsumować wrzesień w polskiej muzyce. Jak to po wakacjach, działo się naprawdę sporo.

Piotr Cugowski – „Daj mi żyć”

Zacznijmy dość tradycyjnie. „Daj mi żyć” to klasyczne rockowe granie, w pełnym emocji balladowym wydawaniu. Nie ma się jednak co dziwić, w końcu utwór skomponował Jan Borysewicz, a tekst napisał Tomasz Organek.

– Było to o tyle ciekawe, że przed Tomkiem mierzyło się z tym utworem kilku innych tekściarzy, ale dopiero tekst Tomka okazał się strzałem w dziesiątkę – zapewnia Cugowski. – Nie miałem żadnych uwag. Wszedłem do studia i zaśpiewałem go, jak własny.

Gitara trochę w stylu Marka Knopflera, a głos chyba nie trzeba mówić do czyjego podobny.

„Daj mi żyć” to trzeci singiel z zapowiadanej solowej płyty Piotra Cugowskiego – „40”, która ukaże się 4 października.

Paweł Domagała – „Żmijowisko”

Jesteśmy w tej grupie rodaków, których przebój „Weź nie pytaj” (powszechnie znany jako „No weź”), kompletnie nie ruszył. „Żmijowisko” to raczej też nie do końca nasza bajka, choć numer zgrabnie zrobiony, ale za to jesteśmy fanami kryminałów Wojciecha Chmielarza, a że ktoś uznał, że Doamgała idealnie nadaje się do głównej roli w ekranizacji książki, grzecznie (acz nie bez obaw) czekamy na premierę serialu – 3 listopada.

OBRASQi – „Nieobowiązkowe”

„Nieobowiązkowe” to nawiązujące do grunge’owych tradycji akustyczno-przesterowane brzmienie. Do tego pełen emocji kobiecy wokal. Czegoś tu jednak brakuje. Trochę nas jednak OBRASQi zaintrygowały, więc zobaczymy, co dalej się z tego wykluje.

Afromental – „Wściekłe psy”

Afromental trochę chcą być zespołem popowym, a trochę grającą siarczystego rocka męską kapelą. W efekcie otrzymujemy takie piosenki jak „Wściekłe psy”. Niby mocniejsze, zadziorniejsze, z brudnym brzmieniem, ale jakoś tak radiowo przyjazne. Riff na początku przypomina „Beautiful People” Marilyn Manson, ale to raczej nic złego.

Terrific Sunday – „Młodość”

„Młodość” promuje tak samo zatytułowaną drugą płytę indierockowej ekipy Terrific Sunday. Numer w sumie aleternatywny, lekko nowofalowy, oparty na gitarowych brzmieniach z subtelnymi elektronicznymi wtrętami. Brzmienie dopełniają dźwieki legendarnego pianina Wurlitzer. Jak zapewnia jednak wydawca, cały album jest bardziej bezczelny i bezkompromisowy od poprzednika, czyli „Strangers, Lovers” (2015).

Klip w modnym obecnie VHS-owym klimacie, ale w końcu tak właśnie wyglądała młodość wielu z nas.

Bisz i Radex – „Duch oporu”

Jest mocno, twardo, dość surowo i eksperymentalnie. Kawałek inspirowany energią i brzmieniami rave, co ewidentnie słychać. Nie wszystkim od razu wejdzie i generalnie nie wszystkim wejdzie. Bo to ani do końca hip-hop, ani całkiem muzyka elektroniczna.

„Duch oporu” to tytułowy utwór z najnowszej płyty bydgosko-warszawskiego duetu, której premiera planowana jest na 4 października.

Mery Spolsky – „Bigotka”

Mery Spolsky niezmiennie prowokuje, a może nawet szokuje. Znów na mocnych bitach i sięgając po nowoczesne brzmienia. „Bigotka” promuje album „Dekalog Spolsky”, który ukazał się 27 września.

– Kilka lat czekałam, aż w głowie poukłada mi się koncept na album „Dekalog Spolsky”. Od dłuższego czasu chciałam zrobić płytę, która opowie w zabawny sposób o moich życiowych zasadach – mówi artystka. – Nawiązania do symboliki religijnej są celowe i używam ich tu jako metafory do opowiedzenia o tym, czego nie lubię, o tym, że się czasem wściekam i o tym, że warto się lubić. W kontrze do pierwszej płyty, którą wyprodukowałam sama na komputerze, zależało mi, aby druga płyta była w pełni analogowa. Pomógł mi w tym producent No Echoes, z którym zarejestrowaliśmy wszystkie brzmienia z analogowych syntezatorów i bawiliśmy się w tworzenie własnych sampli. Na potrzeby płyty stworzyliśmy ich dwieście i wykorzystaliśmy w formie dodatków rytmicznych. Teksty, które napisałam są szczere i są o mnie. Staram się w nich pochować wiele symboli, eksperymentuję z językiem polskim i ironizuję. Chciałabym na koniec skłonić do pomyślenia nad swoim własnym dekalogiem i liczę na „skargi” lub „skowyty”, bo „najgorzej to jak odbiór jednolity”.

Limboski – „Na statku”

Limboski w nowej piosence brzmi trochę jak Pablopavo, choć sam mówi, że „Na statku” nie brzmi jak nic co dotąd nagrał w swojej karierze. Jak przekonuje wydawcam refren kołysze niczym okręt piratów i rzeczywiście, w ucho wpada.

Na pewno mamy tu więcej elektroniki i popowych rozwiązań, a mniej rockowych pomysłów, do których Limboski przyzwyczaił fanów.

– W Berlinie jest sporo wąskich kanałów, po których pływają stateczki wycieczkowe z kawiarniami – mówi o utworze Limboski. – Te stateczki są strasznie długie – trudno uwierzyć, że się nie klinują na zakrętach tych wąziutkich kanałów. Czasem, gdy patrzę na te stateczki myślę sobie, że trzeba zbudować własną łódź i odpłynąć tym kanałem do rzeki, z rzeki do morza, a potem do oceanu, a potem wpłynąć do jakiegoś ogromnego wiru i w ten sposób rozwiązać zagadkę bytu. Ta fantazja o odpłynięciu stateczkiem wraca do mnie regularnie. „Na statku” to fantazja na temat tej fantazji i też utwór natchniony – w sensie, że nie pisałem go próbując coś opowiedzieć, ale po prostu musiałem zapisać słowa nie wiedząc o co właściwie chodzi.

W klipie zagrał widniejący też na okładce singla, nieoceniony Janusz Chabior.

Nowy album Limboskiego ukaże się 25 października.

Maria Tyszkiewicz – „Chodź”

Przeskakujemy do współczesności, a wręcz nowoczesności. Maria Tyszkiewicz stawie bowiem na modne elektroniczne bity zderzone z szeptanymi, wielowarstwowymi wokalami.

Numer postał we współpracy z Z Jeremiaszem Hendzelem, który pracował m.in. ze Stachem Bukowskim i remiksował dla projektu Sonar, a na co dzień jest członkiem zespołu NOŻE, oraz z Michałem „Mamutem” Sarapatą, znanym m.in. z zespołu SALK oraz współpracy z Arkiem Kłusowskim i grupą Jan Serce.

Wokalistka i aktorka na co dzień związana z warszawskim Teatrem Studio Buffo. Jest absolwentką Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w klasie fortepianu, potrafi śpiewać altem, sopranem i mezzosopranem.

Ptakova – „Kastaniety”

Ptakova postanowiła poflirtować z etno-folkiem, w efekcie pwostała niebanalna indiepopowa piosenka.

– Kastaniety są małym symbolem i akcentem zawartym w utworze. Mocno, bowiem, przylgnęła do mnie filozofia gry na tym instrumencie – mówi Ptakova. – Mianowicie sytuacja, kiedy tancerka flamenco potrząsa palcami, poprzez uderzenia elementów kastanietów, wytwarza dźwięk, który tworzy akompaniament dla jej tańca. Sama więc buduje rytm, którego potrzebuje. I to jest też temat przewodni klipu. Poszukiwanie własnego rytmu w życiu. Świadomość samej siebie, własnego ciała i własnych potrzeb. Próba odrzucenia przyzwyczajeń i sytuacji, w których nie czujemy się dobrze. Bardzo długo zastanawiałam się, która droga jest tą moją.

Utwór powstał we współpracy z Markiem Dziedzicem, producentem płyt m.in. Meli Koteluk czy Sorry Boys.

Novika – „Od dziecka”

Przyjemnie eteryczny, a jednak osadzony w klubowym świecie numer. W „piosence” słyszymy nastoletnią córkę Kasi, Ninę.

W zwrotkach Novika nostalgicznie powraca do dzieciństwa, czasu beztroski oraz pełnego emocji okresu nastoletniego. W refrenach odnosi się z kolei do pełnej pozorów i fałszu teraźniejszości. Zrealizowane przez Glitch Pictures wideo koresponduje z klipem. Współtwórcą nagrania jest Agim Dżeljilji.

Pezet – „Gorzka woda”

Gdyby ktoś chciał przyspieszony kurs z różnic między współczesnym a „oldschoolowym” hip-hopem, Pezet służy. Raper nagrał swój utwór w trzech wersjach solowej Pezeta, z przedstawicielami „starej szkoły” – Paluchem, KęKę, Sokołem i Tym Typem Mesem, z przedstawicielami „młodej szkoły” – Okim, Otsochodzi, Janem-rapowanie i Zdechłym Osą.

„Gorzka woda” promuje nową płytę Pezeta, która jeszcze przed premierą pokryła się złotem.

– Kiedy miałem 1/4 materiału pojawił się tytuł. „Muzyka Współczesna” to coś odmiennego od tego, co dziś w polskim rapie jest najbardziej aktualne, aczkolwiek to mój pomysł na coś newschoolowego – opowiada raper. – To przekrój brzmień i muzycznych zajawek, którymi jarałem się przez lata i które nadal są współczesne.

Nosowska – „Jeśli wiesz co chcę powiedzieć – Live 2019”

Po modzie na robienie filmowych remake’ów, przyszedł czas na odświeżanie piosenek. Anita Lipnicka niedawno z pomocą Kuba Karasia uwspółcześniła „Piosenkę księżycową”, a Nosowska przystosowała do swego obecnego, mocno elektronicznego stylu „Jeśli wiesz co chcę powiedzieć”.

Oryginalny utwór „Jeśli wiesz co chcę powiedzieć” pochodzi z solowego debiutu Nosowskiej. Płyta „puk.puk”, na której wokalistka także zapuściła się w elektroniczne terytoria ukazała się 23 lata temu. Z okazji nieokrągłego jubileuszu Nosowska zaprezentowała unowocześnioną, transową wersję piosenki.

Nagranie jest zapisem zaskakującej i energetycznej aranżacji utworu wykonywanej na tegorocznej letniej trasie koncertowej Nosowskiej. Za nowe, taneczne brzmienie odpowiada stały współpracownik artystki, Michał „Fox” Król. On również zagrał na instrumentach klawiszowych, z kolei na basie Michał „Bunio” Skrok a za perkusją usiadł Michał „Malina” Maliński.

W wideo widzimy Nosowską beztrosko tańczącą na chodniku.

Pola Chobot & Adam Baran – „Mży”

Klimatyczne i lekko transowe folkowe granie. W „Mży” jest fajna podskórna nerwowość, poza tym docenić należy bogatą nietuzinkową aranżację. Fantastycznie brzmią „rozstrojone” instrumenty dęty i brudne gitary.

– Utwór łączy w sobie zamiłowanie do szorstkich, brudnych brzmień gitary, transowości, „piosenkowości” i otwartych form, pozostawiających pole do improwizacji, które w „Mży” zapełnia zaproszona do gościnnego udziału na płycie klarnecistka Magdalena Sowul z zespołu UGLA – czytamy w notce prasowej.

Clock Machine – „Z Tobą lżej”

Igo (znaczy Igor Walaszek) jest obecnie jednym z najbardziej zapracowanych artystów w naszym kraju. Fani ciepłego, przyjemnie zachrypniętego głosu członka tegorocznej orkiestry Męskiego Grania otrzymali i nowy singiel Clock Machine i zupełnie nową piosenkę duetu Bass Astral & Igo (o niej poniżej).

„Z Tobą lżej” to delikatny, pięknie zaaranżowany, melancholijny numer, stworzony do tańca we dwoje. Utwór z ostatniej płyty Clock Machine, „Prognozy”.

Karaś/Rogucki – „1996”

Kuba Karaś (z The Dumplings) i Piotr Rogucki (z Comy) wzięli na warsztat melancholijny przebój T.Love. Okazuje się, że tekst utworu sprzed ponad 20 lat jest niestety wciąż aktualny. Zresztą, porównajcie sobie rozbujanym disco-oryginałem, który dodaliśmy poniżej.

-- Dla mnie współpraca z Piotrkiem Roguckim to nowa przygoda – mówi Kuba Karaś. – Do tej pory pracowałem głównie z kobietami, co uwielbiam, ale super jest też zbierać nowe doświadczenia u boku takiej persony jak Piotr. Do powstania projektu Karaś/Rogucki doszło bardzo naturalnie. Po prostu czuliśmy, że dobrze nam się pracuje, a energia przepływa. Pokrywa nam się też duża część inspiracji.

– Nie da się ukryć że mimo różnicy wieku zaprzyjaźniliśmy się z Kubą i to bardzo – dodaje Rogucki. – Zadziałał mechanizm porozumienia ponad stereotypami, polubiły się też nasze dusze. Proste, że chcieliśmy ten stan rzeczy pogłębić, a przyjaźń zintensyfikować. Akurat planowałem odpoczynek od zespołu i chciałem stworzyć album solowy oparty na spójnej koncepcji. Niezależnie od moich planów Kuba zaproponował – „zróbmy coś razem”. Pomyślałem, że nie ma przypadków i trzeba iść za tą energią, która pojawiła się przy naszym spotkaniu. Po jakimś czasie uznaliśmy, że stworzymy zespół.

Panowie planują wspólny album, który ma ukazać się w 2020 roku.

Barbara Wrońska – „Rybka” feat. Natalia Przybysz, Paulina Przybysz

Słuchanie tak muzykalnych kobiet, to więcej niż przyjemność. Wrońska ma ponadto tę niebywały dar dodawania otuchy, siły, pozytywnej energii. Nawet, gdy śpiewa o strachu. Poza tym, rzadko (czytaj: w sumie nigdy) zdarza się okazja, by w kontekście popowej piosenki napisać o Moniuszce.

-- „Rybka” to moja szalona interpretacja pieśni Stanisława Moniuszki, który też, jak na tamte czasy, był szalony – wspomina Wrońska. – W teledysku wraz ze Stanisławem cieszymy się ze wspólnego muzykowania, a wtórują nam dwie wyjątkowe „rybki”: Paulina Przybysz i Natalia Przybysz. To jest dla mnie ważne, gdyż razem z dziewczynami wykonywałyśmy pieśni Stanisława Moniuszki za dzieciaka na szkolnych akademiach – śmiechu było co nie miara! Tym bardziej się cieszę, że mam szansę pokazania jak ja rozumiem twórczość Stanisława Moniuszki. Piosenka opowiada o strachu przed silnym uczuciem, ale też o strachu przed niepokojącym upałem. Rybki wolą zimno – i tam im dobrze, niech tak zostanie.

My wyróżnilibyśmy jeszcze Arka Koperę, który gra na saksofonie. Rysunki do klipu stworzyła Pola Dwurnik.

Barbara Wrońska obecnie pracuje nad drugim solowym albumem. Na wiosnę 2020 roku planowana jest premiera singla.

Stach Bukowski – „Lew”

Kto lubi „niemodne” brzmienia Piotra Zioły, ale szuka w muzyce też energii i imprezowej chemii, pokocha Stacha Bukowskiego. Jego figlarny „Lew” to ciepłe gitary i coś co sprawia, że chcemy śpiewać i tańczyć. Po prostu rock nad roll? Niewykluczone.

Kolejny VHS-owy klip w klimacie lat 90., ale tak najwyżej musi być. . W klipie muzycy noszą się zgodnie z ówczesną modą, grają na Pegasusie, opychają się popcornem i urządzają sobie domówkę.

Stach Bukowski to młody zespół z Olsztyna zakochany w muzyce retro, wychowany na piosenkach Zbigniewa Wodeckiego, Alicji Majewskiej i Anny Jantar. Gra rocka, ale inspiruje się również skrajnościami – muzyką klasyczną, rapem i polskim big beatem.

Misia Furtak – „Będzie gorzej”

Drastycznie zmieniamy klimat. Smutna i piękna piosenka Misi Furtak z jej najnowszej solowej płyty „Co przyjdzie?”.

– Bartek Chaciński napisał, że “Będzie gorzej” mogłoby “służyć za kapitalny hymn pesymistów”. To prawda, ale widzę promyk nadziei w zdaniu “zamiast deliberować trzeba szalupy budować, dla wszystkich” – przekonuje artystka. – Świat mógłby być bardziej inkluzywny i uważny, ale najpierw musimy uznać, że taka rzeczywistość jest priorytetem. Potem na to zapracować. Razem. Może wtedy okaże się, że, mimo wszystko, nie będziemy tych szalup potrzebować.

Krzysztof Zalewski – Początek (Solo Act)

Nie będziemy się za bardzo rozpisywać, bo „Początek” każdy zna. Hymn ubiegłorocznego Męskiego Grania postanowił w wersji solo, grając na wszystkim na czym się da, zaprezentować główny sprawca, czyli Krzysztof Zalewski.

Klip jest zapisem występu, jaki artysta dał na warszawskim Torwarze dla 4-tysięcznej publiczności.

Natalia Przybysz – „Ciepły wiatr”

A skoro padło nazwisko Przybysz. Natalia zaprezentowała nowy solowy singel. „Ciepły wiatr” to pełna uroku i subtelności piosenka. Lekka, zwiewna i tak przyjemnie popowa.

– Wiatr zmian potrafi napsocić i potrafi uzdrowić – tłumaczy Natalia Przybysz. – Przyznaję się, że jestem uzależniona od tego ruchu i ciągłej dynamiki. Jednocześnie kocham czuć stabilność w środku, jakby w kontekście czy kontraście do tej szalonej energii. Gdy tak mocniej wieje powstaje pytanie: czy jestem gotowa by stać się kimś nowym, porzucić starą skorupę?

– Chciałam stworzyć klip, który byłby efemeryczny, lekki, wietrzny, który niósłby w sobie elektryzującą energię, ciepło, beztroskę letniego dnia, ale głównie piękno bliskości, miłości i namiętności między dwojgiem ludzi, bez zbędnych obciążeń i dramatów życia – mówi reżyserka, Silvia Pogoda. – Mam nadzieję, że udało się stworzyć obrazową poezję o lekkości bycia.

Fisz Emade – „Wolne dni”

Ostatnia płyta braci Waglewskich jest po prostu znakomita. Zachwycaliśmy się już tytułowym nagraniem „Radar”, a teraz możemy powzdychać do „Wolnych dni”, gdyż to najnowszy singel z krążka. Szybujące, syntezatorowe dźwięki fantastycznie współgrają z pełnym melancholii tekstem i głosem Fisza.

Bass Astral x Igo – „It’s Dark”

Bass Astral x Igo podobają nam się coraz bardziej. Zresztą, nie tylko nam. „It’s Dark” to najnowsza propozycja duetu, tym razem już spoza płyty „Orell”, z której bardzo podobał nam się „Feeling Exactly”.

Analogowe klawisze, ciepłe syntetyczne brzmienie i coraz bardziej „czarny” głos Igora naprawdę pięknie współgrają.

Klip z kategorii „prosty, ale i intrygujący”.

Król – „Druga pomoc”

Król dość niespodziewanie stał się ulubieńcem mas. No może z masami to lekka przesada, ale choć jego piosenki są nieco dziwne, teksty jeszcze bardziej, jakoś ta jego poezja i nieszablonowe pomysły muzyczne trafiają do szerszego odbiorcy. „Druga pomoc” jeszcze nie trafiła na podium Listy Przebojów Trójki („Smaki i zapachy” są na szczycie), ale jeszcze wszystko przed Królem.

„Druga pomoc”, która promuje najnowszy album Króla „Nieumiarkowania”, tylko zyskuje z klipem. W kapitalnej animacji znajdziemy m.in. inspiracje „Małym Księciem”. Za scenariusz i reżyserię odpowiada Marcin Podolec, z kolei animację stworzyli Karolina Kajetanowicz, Agata Mianowska, Marcin Podolec i Kacper Zamarło.